پروتز سینه
در این جراحی توسط جاگذاری پروتز اندازه سینه ها بزرگ می شود ، این جراحی می تواند کاهش حجمی که بر اثر حاملگی بوجود می آید را تصحیح کند. همچنین با این جراحی می توان اندازه حجم دو سینه را یکسان کرد . در این جراحی معمولا از پروتزی استفاده می شود که توسط سالین یا ژل سیلیکون پر می شود.
انواع برش
سه نوع برش برای جاگذاری پروتز سینه وجود دارد:
1_برش در زیر سینه (Infra mammary Fold) محلی که پستان به سینه متصل می شود که این روش رایج ترین برش است .در این روش سینه جای زخم را پنهان می کند.
2_ برش در اطراف نوک سینه که که رنگ تیره تری دارد. ایراد این روش این است که محل برش مخفی نمی شود و ممکن است که شخص دیگر نتواند به فرزندش شیر بدهد.
3_برش در زیر بغل ایجاد می شود.
از عوارض پروتز می تون به درد موقت و تورم اشاره کرد .
دوران نقاهت بین 3 تا 7 روز می باشد ضمن اینکه برای انجام کارهای نگین تر به زمان بیشتر مثل 2 تا 3 هفته می باشد به مرور تورم و کبودی کاهش می یابد و پس از کاهش تورم سینه یک سایز کوچک تر می شود
سوالات متداول پروتز سینه
ما به صورت روزمره در محیط زندگی خود در معرض سیلیکون قرار داریم. سیلیکون در بسیاری از لوازم منزل مانند پولیش، لوسیون‌های دست و برنزه‌کننده‌ها، ضد‌تعریق‌ها، صابون‌ها، غذاهای فرآوری‌شده، البسه ضدآب و آدامس‌ها به کار رفته است. گرچه حساسیت‌ها نسبت به سیلیکون بسیار نادر است، اما امکان ایجاد حساسیت نسبت به هر ماده‌ای بر روی زمین، برای هر فرد وجود دارد.
حداقل سن مجاز برای استفاده از پروتزهای سیلیکونی، 20 سال می‌باشد.
مساله مهم این است که:
- فرد کاندید شرایط مناسبی برای انجام این عمل داشته و از سلامت فردی مناسبی بهره‌مند باشد.
- انعطاف‌پذیری پوست مناسب باشد.
ایمپلنت‌ها تجهیزات مادام‌العمری نیستند، بنابراین احتمال تعویض آنها در طول زندگی وجود دارد. این روزه زمانی برای افراد متفاوت می‌باشد. بعضی خانم‌ها کمتر از چند سال نیاز به تعویض پروتز پیدا می‌کنند، در حالی که در گروهی دیگر این دوره ممکن اسن به بیش از 10 الی 20 سال به طول انجامد.
دلایل تعویض پروتز به شرح زیر می‌باشد:
- تغییر سایز بدن به علت چاقی یا لاغری مفرط
- آسیب دیدن پروتز بر اثر سوانح
- تمایل شخصی جهت تعویض
به عنوان واکنش طبیعی، بدن همه بیماران بافتی در اطراف سطح ایمپلنت سینه تشکیل می‌دهد. در درصد کمی از بیماران این کپسول ضخیم‌تر از حد عادی می‌شود و ممکن است سبب درد یا تغییر شکل ظاهر سینه شود و ایمپلنت را تحت فشار قرار دهد که به آن انقباض کپسولی می‌گوییم.
از دلایل ایجاد انقباض کپسولی می‌توان به مواردی از جمله هماتوما (خون مردگی) و سروما (جمع شدن مایع لنفاوی زیر پوست) اشاره کرد. از جمله علائم این واکنش می‌توان به سفت شدن سینه، درد، تغییر شکل سینه، و جابه‌جایی ایمپلنت اشاره کرد. در مواردی که شدت درد و سفت شدگی افزایش یابد، نیاز به جراحی می‌باشد. در این جراحی بسته به نوع انقباض کپسولی و تشخیص جراح، بافت کپسول خارج گردیده و یا در صورت نیاز خود ایمپلنت نیز تعویض می‌گردد. احتمال انقباض کپسولی بعد از هر عمل جراحی وجود دارد.
بسیاری از افراد با وجود داشتن پروتز سینه، شیردهی مناسبی برای نوزادان خود انجام داده‌اند. تاثیرگذاری ایمپلنت در میزان توانایی شیردهی وابسته به نوع برش و محل کارگذاری پروتز است. در افرادی که جایگذاری پروتز آنها از طریق برش اطراف هاله قهوه‌ای سینه انجام شده است، امکان ورم پستان و عفونت مجاری شیری افزایش می‌یابد که این عوامل خود می‌توانند موجبات انقباض کپسولی را فراهم آورد. مصرف آنتی بیوتیک‌ها زمانیکه اولین نشانه‌ها ظاهر می‌شود، در حل این مشکل کمک خواهد کرد. در صورت بروز نشانه‌های عفونت سریعا مورد را به جراح خود گزارش دهید.
پزشک شما بهترین راهنمای شما در زمینه مدت زمان لازمه برای استراحت و مرخصی کاری می‌باشد و به شما زمان ممکن برای بازگشت به انجام فعالیت‌های شدید را نشان می‌دهد. مدت زمان بهبود کامل در زنان متفاوت می‌باشد، به طور کلی روزهای اولیه بیشترین سختی‌ها را به همراه خواهد داشت. زمان میانگین بازگشت به کلیه فعالیت‌ها در حدود 4 تا 6 هفته می‌باشد. بسیار مهم است که محل بخیه در طول زمان بهبودی عرق نکند. بنابراین مختصر کردن فعالیت‌ها تا زمانی که محل بخیه‌ها به طور کامل بهبود یابد الزامی است. توصیه می‌گردد از انجام فعالیت‌های شدید به خصوص فعالیت‌های بالا تنه خودداری گردد. اجازه بدهید بدن شما استراحت کرده تا بهبود کامل حاصل شود چراکه شما باید در این دوره کمترین میزان تورم را در اطراف ایمپلنت داشته باشید.
رفتن جکوزی بعد از یک ماه بلامانع است ولی در ابتدای دوره درمان به مدت 1 تا 2 هفته بعد از عمل جراحی نباید محل بخیه شما مرطوب شود.
حتما قبل از بازگشت به کار با پزشکتان مشورت کنید. زیرا زمان بهبود متفاوت می‌باشد. ایمپلنت‌های بزرگتر، سینه‌های بزرگتری را برای شما به همراه خواهد داشت بنابراین شما باید لباس‌ها و سوتین‌های ساپورت کننده بسیار مناسب بپوشید تا میزان کشیدگی پوست و افتادگی سینه به حداقل ممکن کاهش یابد.
طبق مطالعات اخیری که کمیته اروپایی بررسی کننده تضمین کیفیت تجهیزات پزشکی انجام داده است، ایمپلنت‌هایی که با ژل پر شده‌اند نه تنها منجر به سرطان نمی‌گردند، بلکه سبب ایجاد هیچگونه بیماری بدخیمی در بدن نمی‌شوند. میزان بروز سرطان در خانم‌هایی که پروتز می‌گذارند برابر میزان بروز آن در خانم‌هایی است که پروتز ندارند.
جایگذاری ایمپلنت ممکن است به ندرت موجب ترک خوردگی پوست گردد. اگر شما از این موضوع نگران هستید، ایمپلنت کوچکتر انتخاب کنید تا کمترین میزان کشیدگی پوست درا داشته باشید.
اکثر پزشکان توصیه می‌کنند که زنان تا 3 ماه بعد از جراحی، سوتین‌های فنردار نپوشند. در طول 3 ماه اولیه بعد از عمل جراحی، بدن در اطراف ایمپلنت بافت تشکیل می‌دهد. فشار فنر سوتین‌های فنردار به مرور زمان ممکن است فرم طبیعی بافت در حال شکل‌گیری را از بین ببرد.
لذا توصیه می‌گردد بعد از دوره درمانی اولیه، سوتین‌های فنردار به مرور زمان و آرام آرام استفاده شود.
این موضوع به فاکتورهای بسیاری از جمله نوع ایمپلنت، فضای ایجاد شده برای جایگذاری، پذیرش ایمپلنت توسط بدن و احتمال وجود انقباض کپسولی با هر شدتی وابسته است.